Στην χώρα μας κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται 4000 ασθενείς με καρκίνο του μαστού. Το ευχάριστο είναι ότι οι περισσότερες ασθενείς θεραπεύονται , καθώς η πρόοδος της ιατρικής στην έγκαιρη διάγνωση αλλά και στα θεραπευτικά συμπληρωματικά σχήματα είναι μεγάλη. Η χειρουργική αφαίρεση του όγκου, είτε με την μορφή της ογκεκτομής (αφαίρεση τμήματος του μαστού και διατήρηση του υπολοίπου), είτε με την μορφή της μαστεκτομής (με ή χωρίς διατήρηση της θηλής- με η χωρίς αφαίρεση δέρματος, υποδόρια μαστεκτομή ή προφυλακτική μαστεκτομή) αποτελεί την βασική θεραπεία. Η μαστεκτομή όμως αντιμετωπίζεται σαν ακρωτηριαστική επέμβαση από τις ασθενείς, με σημαντική επιβάρυνση της ψυχολογίας τους. Η αποκατάσταση-ανάπλαση του μαστού μέσω της πλαστικής χειρουργικής διαδραματίζει ρόλο κλειδί στην συνολική αντιμετώπιση της νόσου καθώς προσφέρει στην ασθενή την δυνατότητα απόκτησης του «χαμένου» στήθους. 

Αποκατάσταση με, η χωρίς  διατατήρα ιστών (δέρματος) και ένθεμα σε ένα ΜΟΝΟΝ ή σε δύο χειρουργεία.

Η επιλογή των μεθόδων αυτών βασίζεται σε αλλοπλαστικά υλικά, είτε σε διατατήρα ιστών (μπαλονάκι που εισέρχεται στο δέρμα που μένει μετά την μαστεκτομή και σταδιακά φουσκώνει ώστε να δημιουργήσει νέο χαλαρό δέρμα και να αντικατασταθεί με ένθεμα σιλικόνης ή φυσιολογικού ορού σε δεύτερη επέμβαση με διάστημα 4 μηνών), είτε σε ενθέματα σιλικόνης ή φυσιολογικού ορού και πλέγμα ( τιτανίου ή αλλοχορίου) που αφορά σε ασθενείς που παραμένει μία ποσότητα δέρματος μετά την μαστεκτομή, ή κάνουν υποδόρια μαστεκτομή με η χωρίς διατήρηση της θηλής, ή σε περιπτώσεις προφυλακτικής μαστεκτομής. Το πλεονέκτημα του ενός ΜΟΝΟΝ χειρουργείου, όπου μπορεί να εφαρμοστεί καθώς συντρέχουν παράγοντες όπως τύπος του όγκου, εντόπιση του όγκου, πάχος δέρματος ασθενούς, κατάσταση λεμφαδένων και άλλοι λόγοι που αναλύονται με την ασθενή, καθιστά αυτή τη μέθοδο ιδιαίτερα ελκυστική. Η μέθοδος έχει εφαρμογή με τοποθέτηση του ενθέματος κάτω αλλά και πάνω από τον μείζονα θωρακικό μυ. Ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που μπορεί να τοποθετηθεί το ένθεμα μέσα σε χοριακό πλέγμα και χωρίς να χρησιμοποιηθεί ο μείζονας θωρακικός μύς, δηλαδή πάνω από τον μύ,( prepepectoral breast reconstruction) η ασθενής έχει καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα, λιγότερο πόνο, σε μία ΜΟΝΟΝ επέμβαση. Η συγκεκριμένη μέθοδος αφορά σε μικρό έως μέτριο μέγεθος μαστού και μόνον εφόσον πληρούνται συγκεκριμένες ογκολογικές παράμετροι. Επίσης το κάπνισμα, ο διαβήτης και η υπέρταση αποτελούν αντενδείξεις. Στην υποψήφια ασθενή που πληροί τα κριτήρια, η μέθοδος αυτή αποτελεί την προσωπική μου επιλογή αφού σε ένα μόνον χειρουργείο επιτυγχάνεται το θεμιτό αποτέλεσμα. Μελλοντικά η ασθενής σε ποσοστό 30% μπορεί να χρειαστεί λιπομεταφορά, ειδικά αν έχει λεπτό δέρμα, ώστε να καλυφθούν «άδειες» περιοχές όπως η περιοχή του μαστού στην πλευρά της μασχάλης, αλλά και κεντρικά.

Αποκατάσταση με αυτόλογους ιστούς –κρημνούς (από το σώμα της ασθενούς αλλά από άλλη περιοχή)

Η μέθοδος αποκατάστασης-ανάπλασης του μαστού με μεταφορά κρημνού δηλαδή μπλοκ ιστών από άλλη περιοχή του σώματός της που περιέχει δέρμα λίπος και μερικές φορές τμήμα μυός αποτελεί την μέθοδο εκλογής σε περιπτώσεις μεγάλου πτωτικού αντίθετου μαστού. Επίσης αποτελεί μέθοδο σωτηρίας αν προκύψουν προβλήματα με το τραύμα λόγω ακτινοβολίας ή κάψας του ενθέματος και δυσανεξία σε ενθέματα. Οι περιοχές που χρησιμοποιούμε είναι η ράχη και η κοιλιακή χώρα κυρίως. Οι επεμβάσεις είναι σαφώς μεγαλύτερης διάρκειας και βαρύτητας. Και εδώ πρέπει να πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως χαλαρή κοιλιά με ιστό που μπορεί να σχηματίσει νέο μαστό, αποφυγή καπνίσματος, όχι υπέρβαρη ασθενής όχι τομές στη κοιλιακή χώρα από προηγούμενες επεμβάσεις ( δεν αφορά καισαρική τομή). Τέλος αρκετοί ασθενείς δεν συνηγορούν στην ιδέα της τομής στην ράχη ώστε να σχηματίσουμε το νέο μαστό. Σε αδύνατες ασθενείς ο κρημνός της ράχης πρέπει να συνδυαστεί με ένθεμα σιλικόνης ή ένθεμα φυσιολογικού ορού. Οι συγκεκριμένες μέθοδοι αποτελούν την μέθοδο εκλογής μου όταν υπάρχουν προβλήματα με τα ενθέματα ή όταν η ασθενής δεν επιθυμεί την χρήση ενθεμάτων.